Header

طهران

مثل پاییزم غم انگیزم پریشانم کجایی
اشک ریزان مثل فصل برگریزانم کجایی
زیر باران در خیابان های طهرانم
آتشت افتاده بر جانم نمیدانم
نمیدانم کجایی نمیدانم کجایی

من غریب و بی قرار و بی پناهم
شب مه آلوده ست و من دنبال ماهم
پس کجایی ماه شبهای سیاهم
از تمام‌ کوچه ها بی تو گذشتم
کل طهران و به دنبال تو گذشتم
بر در و دیوارش اسمت را نوشتم

مثل شمعی نیمه روشن حسرت پرواز دارم
داغ عشقی بی ثمر را در دل دیوانه دارم
قصه تنهاییم را با تمام شهر گفتم
با من امشب آشتی کن من دگر از قهر خستم

همچنین ممکن است دوست داشته باشید...

0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *